Enkele gedichten uit Dreyfus in het dorp, een bundel uit 1964 die pas veel later in ‘Poëziekrant’ verscheen (1981). Die bundel zet thematisch, maar vooral stilistisch en structureel de toon voor een groot aantal volgende uitgaven tot diep in de jaren tachtig.
1
Poesjenellen, opgepast:
een paspoort op het onbekende
is zijn pen.
Eén pennewip van hier:
er is het paswoord
op de revolte –
“hoe volledig burger ik ook ben”.
Nooit de Tweeling zo benaderd
dit zijn de waarden die de wereld
bespottelijk op haar kop zet,
als door de pen –
puntig wapen,
tondel.
20
Wonend in het noorderlijkst
gelegen dorp, een noorderzon
van vijandschap als partner –
door de poolwind geschaakt,
de kreet van spoorloze ijsvogel
over het dak,
de sneeuw een ondoordringbare
dikhuid, de gedachte
een zichzelf onophoudelijk
toebijtende bijt,
en bijster altoos het spoor.
34
Met scherp jezelf treffend,
weten wie je bent –
de schaduw is een schietschijf
voor derden; de spiegel
een irreversibele spotter;
de mond die je bemint
een holle trechter.
Dagelijks een dolk in de lende,
leven met de baldadige balans
van het bewustzijn. Isolement.
Een gedachte over “Gedichten van Hedwig Speliers -6-”