‘Snel wegsprinten uit het peloton of van een of meer tegenstanders, om te proberen een voorsprong te nemen’ – zo omschrijft Van Dale het werkwoord ‘demarreren’. De demarrage is het moment waarop de koers wordt opengebroken, alles in gang wordt gezet en de tegenstand gedwongen wordt zijn kaarten op tafel te leggen.
Voor wie even niet kan volgen: deze DEM is geen themanummer over wielrennen. DEM182 is – in navolging van ons eerste DEMarrage-nummer vorig jaar – volledig gewijd aan Sofie Verraest en Twan Vet, twee jonge, vooralsnog minder bekende auteurs die het volgens ons verdienen om een duwtje in de rug te krijgen. Ze rijden al even mee met het peloton en sprinten nu naar een kopplaats in de letteren.
Beiden hebben in het verleden al in Deus Ex Machina gepubliceerd nadat ze werden opgevist uit de pakweg 300 proza en poëzie-inzendingen die we jaarlijks toegestuurd krijgen en waarvan maar een fractie wordt opgenomen. Deze DEM wordt hun demarrage. Onder auspiciën van respectievelijk DEM-redactielid Sylvie Marie en gastredacteur Astrid Haerens presenteren Twan Vet en Sofie Verraest nieuw werk.
Vet schreef zeventien indringende en op een klassieke leest geschoeide gedichten. Hierover zegt Sylvie Marie: “Ik vind zijn gedichten urgent én tegelijk zuiver in zijn kunst. In elk vurig gedicht weerklinkt een mechaniekje dat volmaakt in elkaar zit.”
Sofie Verraest pakt uit met het verhaal ‘Sji Kong’, geschreven in een heerlijke, tussen Algemeen Nederlands, West-Vlaams en Engels laverende taal. Verraests novelle telt iets meer dan 12000 woorden, een zeldzaamheid in de wereld van de op papier uitgegeven (literaire) tijdschriften. Gastredacteur Astid Haerens beschreef het werk van Verraest als volgt: “Er stroomt bloed door de aderen van Sofie’s verhaal. Ik voel een driftige hartklop in haar woorden, haar zinnen, haar talen. Sofie’s werk leeft!”
De portretten zijn net zoals vorig jaar van fotograaf Jef Van Eynde. De teksten van Verraest en Vet worden telkens voorafgegaan door een interview, afgenomen door DEM-redactieleden Bouke Schut en Sylvie Marie. De vormgeving is van Jelle Jespers.