Martina Hefter – vertaald gedicht

P5130399Fig. VI

Is ze, zoals ze eruitziet, een dier
met negenduizend ogen, een verlegen wezen?
Wil jij dat zijn, een jij met strepen,
loens je naar dit in ieder opzicht
kwistig begiftigd model?
Je faalangst, moeilijk in te komen.
Waarom glip je niet in je hommelpak,
technologieën van pels?

Zou het niet zijn of je je naam danst?

Ze leeft! Zet af, bons tegen het plafond, slurpt licht,
kijk uit dat je niet in zwermen verzeilt.

Een ministorm op je kamer.
Alle deugd, alle schoonheid, alle koninklijke aard.

©Martina Hefter – vertaling Chiara Van Steenberge, Lisa De Pauw en Charlotte D’Eer.

 

Over Martina Hefter door Erik de Smedt:

Dichten is dansen

OLYMPUS DIGITAL CAMERAMartina Hefter (1965) lijkt de gedachte van Paul Valéry te belichamen dat proza en poëzie zich tot elkaar verhouden zoals lopen en dansen. Zij volgde een opleiding hedendaagse dans en choreografie in München en Berlijn. Daarna studeerde ze aan het Deutsches Literaturinstitut in Leipzig, waar ze intussen gastdocente is.

Na drie romans legde Hefter zich toe op poëzie. In 2010 verscheen bij kookbooks haar debuutbundel Nach den Diskotheken, waaruit de eerste drie vertaalde gedichten komen. Het zijn proeven van ruimtelijk denken, die verwijzen naar denkbeelden van Rudolf von Laban. De mens heeft een ‘kinesfeer’, een bol om het zich uitstrekkende lichaam heen. Die is het uitgangspunt van elke handeling – tegelijkertijd behuizing en gevangenis. In Engeland onderzocht Laban hoe de bewegingen van fabrieksarbeid(st)ers geoptimaliseerd konden worden. Om ze zo efficiënt mogelijk te laten werken of voor de schoonheid?

In 2013 publiceerde Martina Hefter haar tweede bundel Vom Gehen und Stehen, volgens de ondertitel ‘een handboek’. Ze beschrijft met veel verbeelding min of meer alledaagse bewegingen. Ook de gedichten zelf ondergaan veranderingen. In de afdeling ‘Bewegungen’ herneemt ze woorden van een eerste in een tweede gedicht (zie ‘Staan’ en het ervan afgeleide ‘Stampen’). In de cyclus ‘Stille Post’ doet ze iets soortgelijks met de klanken, alsof in het tweede gedicht het eerste verkeerd is verstaan (‘Short’ / ‘Sport’). Het maakt haar poëzie speels, ritmisch en dansant, zonder kritiek en diepgang uit te sluiten.
Martina Hefter beperkt zich niet tot beweging in haar gedichten. Bij haar performances laat ze voor de ogen van het publiek tekst, dans en beweging versmelten.

Erik de Smedt.

Meer info over Martina Hefter en de Duitse hedendaagse poëzie op Zegwerk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *