“In de toestand van de bewondering houden wij het niet lang uit en wij gaan eraan ten onder als wij er
niet snel een einde aan maken.
Mijn leven lang ben ik nooit een bewonderaar geweest.
Bewondering is mij vreemd.
Ik haat bewonderen.
Omdat het wonder niet bestaat haat ik bewonderen en ik haat niets meer dan mensen die bewonderen.
Ga een kerk binnen en de mensen bewonderen.
Ga naar een concert en de mensen bewonderen.
Dat is weerzinwekkend.
Het echte verstand kent de bewondering niet.
Het noteert. Het respecteert.
Het heeft achting.
Dat is alles.
De mensen gaan met een rugzak vol bewondering alle kerken en musea binnen en hebben daarom altijd
die weerzinwekkende gebukte manier van lopen die ze allemaal in kerken en musea hebben.
Bewondering maakt blind.
Bewondering maakt de bewonderaar stompzinnig.
De meeste mensen kunnen als ze eenmaal in de bewonderingstoestand zitten niet meer stoppen met
bewonderen en zijn daardoor stompzinnig.
De meeste mensen zijn levenslang stompzinnig omdat ze bewonderen.
Er valt niets te bewonderen, niets.
Omdat het voor de meeste mensen te moeilijk is om te respecteren, bewonderen ze.
Dat is goedkoper, gemakkelijker dan respect.
Bewondering is een eigenschap van de domkop.
Alleen de domkop bewondert.
De slimme bewondert niet.
die respecteert, acht, begrijpt.
Dat is het.
Maar daar is geest voor nodig en geest hebben de mensen niet.
Niet-geestelijk en eigenlijk compleet geestloos reizen ze naar de piramides en naar de Siciliaanse zuilen
en naar de Perzische tempels en overspoelen zichzelf en hun stompzinnigheid met bewondering.
De bewonderingstoestand is een zwakzinnigheidstoestand.”
Bewerking van ‘Alte Meister’ van Thomas Bernhard door TG STAN.
Verscheen in Deus Ex Machina 140 over ‘Misantropie’