Saïd Ounous, In het buitenland

Voorgelezen door de dichter op de openingsdag van het Felix Poetry Festival 2014.

IN HET BUITENLAND

In het buitenland
waar de inhoud van de wind vermoeid rondroeit,
en waar elk spoor van het bestaan wordt uitgewist,
komt alleen het spoor van de eenzaamheid tot uiting.
In het buitenland,
is een levend wezen slechts werkelijk in zijn verborgenheid.
Het BabeIse kabaal van de talen doet overtuigingen teniet
en roemt de nostalgie en het verlangen
– het moordende verlangen
In het buitenland
worden tongen ketters, komt de rede
de taal niet te hulp.
Vriendschap is er een tegengestelde broederlijkheid.
Voortdurend komt het bij haar op dat zij speelt
met de kwalen van de identiteit.
– Je hebt er geen metgezel
Je hebt alleen bomen die kaal worden in het daarvoor
bestemde seizoen,
alleen een weinig zon
die zich door de stapelwolken boort;
wolken die eraan komen van op de oude zee.
In het buitenland,
zijn de mijnen gesloten.
Daar sprak de long der aarde
tot de pikhouwelen van arbeiders
afgemat door de illusie
van een verloren bloeitijd,
Nu spreken zij met lof over het verleden
en laten het heden met hun zonen spelen.
Hun vrome zonen
die zich te goed doen
aan de consumptie van ijzer
en van een nieuw nirwana.
In het buitenland
slijt ballingschap
in vergetelheid.
De arena, daar, te midden van de tunnels, verhevigt
en zweeft in de dimensies der aarde;
Een aarde, koud, elke winter opnieuw.
Met haar hoeven bevriest zij het geduld
en stroopt het verlangen, steeds weer opnieuw.
In het buitenland
ontdoet elk wezen zich van zijn soort,
zoals een beeld ontdaan wordt van zijn inhoud.
In het buitenland
zijn er geen wegen die je leiden, geen woningen
die het hart doen bonzen.
De dag kondigt zich
niet opgewekt aan.
De nacht leidt zijn schip
niet naar de haven van de ziel.
In het buitenland
omsluit ontreddering het lichaam.
Zijn uiteinden dolen rond in de nevel der hoofdsteden.
In het buitenland
heb je geen doel.
Elk doel is nutteloos
en de ketting van sierraden werd losgerukt.
Zo gaat het in het buitenland:
Elk spoor van het bestaan wordt uitgewist.
Alleen het spoor van de eenzaamheid komt tot uiting.
In het buitenland,
is een wezen slechts werkelijk in zijn verborgenheid.

©Saïd Ounous
Vertaling Frank De Vos

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *