Deus ex Machina n° 143 – Libertijnennummer
Deus ex Machina heeft voor dit nummer aan verscheidene auteurs gevraagd om een specifieke ‘libertijnse’ bijdrage.
Michiel Kroese opent het nummer met het essay Libertinisme als ultieme trouw aan jezelf, waarin hij de culturele en literaire betekenis van het libertinisme ontleedt.
Van de Nederlandse schrijver Theo Kars leest u een voorpublicatie van een fragment uit het tweede deel van zijn Memoires van een slecht mens. Ike Cialona vertaalde het 16000 versregels tellende Don Juan van Lord Byron. Het begin van de derde canto kan u in dit nummer lezen. Wim Michiel gaat op zoek naar het libertijnse gedachtegoed in leven en werk van Bertolt Brecht. Het korte verhaal Blauwbaard van Celia Ledoux gaat over het verlangen naar een alfaman. Lies Van Gasse heeft poëtisch proza geleverd met Het huwende meisje. Van de Nederlandse schrijfster Maan Leo leest u twee korte teksten: De metaforische vrouw en De plastische man.
Het beeldgedicht Hooligan is van Annemarie Estor en de Turkse schrijfster Irem Usar evoceert Onherkenbaar naakt. Verder leest u poëzie van Jess De Gruyter en een beschouwing van Anneleen De Coux over een poëziewedstrijd die gehouden werd in de gevangenis Leuven Centraal. Het schrijven van poëzie wordt hier gezien als een uiting van een verlangen naar vrijheid.
De intrigerende zwart- wit foto’s zijn van Mozes De Bruyn. De speelse polaroids van Carmen De Vos.
Wij hopen dat dit nummer uw levensdrift en vrijheidsdrang mag aanscherpen.
