GRATIS HIPNOZE
U daar meneer
u bent een piano.
en neem het gerust van me aan.
nee juist deze keer zult u er niet goedkoop van afkomen.
u bent een piano wij willen het.
dit is hipnoze moest u het nog niet doorhebben.
u bent pling plang pling plang plang een PIANO.
geloof het maar niet wat ze zeggen: hipnoze kun je weerstaan.
want dat kun je niet.
of toch niet deze hipnoze onze hipnoze nu op dit moment dat u
PLENG! een piano bent.
u merkt het straks wel
als u op uw kleine krukkige ondergroeide stalen rolletjes naar huis
toesukkelt
en daar met balk en katrol en hijs en touwen
door het raam moet worden binnen gehaald
en een mooi plaatsje krijgt in de salon
met een plaasteren beethoven op je schoft
dagelijks afgestoft en de kinderen die niet op je mogen spelen.
en ten andere meneer troost u
mijn vriend hier aan de linkerzijde
ziet u wel wat hij is? juist!
een wasmasjiene op afbetaling
nuttig, wat? en deze andere hier
verwezenlijkte vandaag een jeugddroom van hem: hij veranderde
in stofzuiger. dat doe je niet zomaar.
jaren voorbereiding. meditasie.
gebed en vasten en boetedoening
en tafels van vermenigvuldiging en kwis en ochtendgimnastiek
en poker en judo en hersenspoeling
eer hij rijp was, eer hij zichzelf waardig achtte
de stap te nemen. het is dus minder eenvoudig
dan u denkt.
en dat geldt voor al mijn makkers medewerkers hier:
broodroosters, bandopnemers, gasfornuizen, platenspelers…
en ikzelf
aangenaam meneer aangenaam
ik ben een teevee!
een driedeeteevee!
wil zeggen een driedimensionaal kleuren levende lijven televizieontvangapparaat
ziet u dan die dertig meter hoge antenne niet op mijn hoofd?
geacht publiek beste publiek
snertpubliek rotpubliek
lief publiek braaf publiek
geëerd publiek schijtpubliek
achtbaar publiek kotspubliek
en publiek van mijn kloten
wat denken jullie dat jullie anders zijn dan een troep gebruiksvoorwerpen?
de meneer daar die wij in piano veranderd hebben mag zich gelukkig
prijzen!
maar!! – nee niet dringen niet aandringen ! –
hij is de enige gratis demonstrasie van vandaag.
bedankt in elk geval dat u allen gekomen bent.
VOOR RENE GILS, 1897 – 1963[1]
diepinzicht in de dingen
volgens mijn eigen schampere definisie:
een kerkhof bij röntgenlicht gezien
vanuit de hoogte.
maar dat geldt ook omgekeerd wellicht:
dat het van onder de aarde komt
dat inzicht; dat de doden van op twee meter beneden
de aardspiegel ons doorzien, alles doordringen
met hun niet langer afgeremde weten. en zo
vader, is het wederzijds onbegrip
dat tussen ons is blijven hangen tot en met zevenentwintig
november drieënzestig tweeëntwintig uur veertig
misschien niet onherroepelijk.
ik leg een eksemplaar van mijn eerstvolgende boek
(toepasselijke titel: DE RÖNTGENZIEKTE)
op je grafsteen.
de zijkanten lijm ik toe.
je niet meer van licht of ogen afhankelijke blik
wordt daardoor niet gestuit:
misschien lees je me zo
– ik die mezelf nooit onder gesproken woord kon brengen –
en begrijp je me beter
nu je zelf een grotere objektieve
subjektiviteit hebt leren kennen.
©Gust Gils
Uit het Gust Gils nummer van Deus Ex Machina – 2010