Lucebert, ‘aan de teleurgestelde leerkrachten’

aan de teleurgestelde leerkrachten

brullende liniaal wordt de mens
als men geen lijn trekt tussen rechtop lopen en kruipen

maar hij trapte de zon onder tafel
terwijl hij zijn leerboek sloot
bij licht had hij leren geleerd
in duisternis ongeduld

daarom er moeten vuisten met valschermen vallen
voorzichtig in het hoofd van de scepticus
hij zou anders schrikken

hij schrok al van wit en zwart
maar de honger is grauw
en er is honger naar wijsheid
er is honger naar kneedbare ruimte
er is honger naar boeken naar voedzame mummies
er is honger naar het net van wimpers der melancholie
er is honger naar de veer der keerzijde
er is honger naar de zon zonder muren
er is geen honger naar trompetten als gordijnen
er is honger naar wijsheid
naar heelhuids weten

©Lucebert,  “ongebundelde gedichten” (1953 – 1963)

Fotoboek + expositie Burroughs

Borroughs 1

Zeldzame foto’s en efemera (eenmalig drukwerk) van William S. Burroughs vanaf 1 juli in de Londense Red Gallery. Er is ook een rijkelijk geïllustreerd boek samengesteld waarin de invloedrijke rol van Burroughs in kuns en muziek centraal staat. Met o.a. Terry Southern, Laurie Anderson, John Giorno, Patti Smith, Philip Glass, Brion Gysin, Frank Zappa, Ed Sanders, John Cage, Anne Waldman, Julia Heyward, Allen Ginsberg, Peter Orlovsky, Timothy Leary, Les Levine, Robert Anton Wilson, en vele anderen. Meer info.

Zie ook ons recent themanummer n.a.v. de honderdste geboortedag van Burroughs.

Nick Ervinck

 2009 (3D print

IKRAUSIM 1 2009 (3D print)

 

“Ik maak sculpturen. Sculpturen die op de grens liggen tussen fysiek en digitaal, tussen beeldhouwkunst en architectuur.”, antwoordt Nick Ervinck op de vraag hoe hij zelf zijn werk zou omschrijven. In nauwelijks tien jaar tijd wist de jonge Belgische kunstenaar (°1981, Roeselare) een indrukwekkend oeuvre op te bouwen onder meer als pionier van  3D-print sculpturen. Ervincks werk is uniek in de manier waarop hij digitale media combineert met referenties aan modernistische beeldhouwers zoals Henry Moore en Hans Arp. Van deze laatsten heeft hij het spelen met organische vormen overgenomen. 
Bij Mer Kunsthalle verscheen een mooi vormgegeven monografie waarin we de evolutie kunnen volgen die Ervinck in de tijdspanne van amper een decennium doormaakt. Van een architecturaal georiënteerde visie naar een grotere fixatie voor de organische wereld van planten en mensen. Het boek bevat een aantal interessante essays die de verschillende invalshoeken van Ervinck belichten.  

Een selectie van Ervincks werk is nog tot eind augustus te zien in het Guislain Museum
Website Nick Ervinck.  Interview op de website van Hilde Van Canneyt
Het boek is te bestellen bij MER Paper Kunsthalle.  

 

 

VIUNAP 4

VIUNAP 4

Jonge schrijver, wie ben je? wat drijft je?

largeOp Rekto:Verso schetst theaterrecensente Charlotte De Somviele een nieuwe trend bij jonge theatermakers: een verschuiving weg van afstandelijke ironie, richting persoonlijk engagement.  Jonge makers keren het postmodernisme de rug toe en kijken met een open blik opnieuw de wereld in, op zoek naar een sprankeltje betekenis.  

Wars van afstandelijke apathie herdopen ze het theater tot een platform waar in eigen naam gesproken, verbeeld en gedeeld mag worden. Tussen de vele tegenstrijdige perspectieven van de informatiemaatschappij en een artistieke traditie ‘waarin alles al eens eerder is gedaan’, zoeken ze naar een eigen positie – niet in de schoot van ideologische dogma’s of grote theorieën, maar dicht bij zichzelf. (Rekto:Verso)

Wij vragen ons af of er ook iets dergelijks gaande is in de literatuur. Gooien jonge schrijvers/dichters het over een andere boeg? Kunnen we spreken van een nieuwe stroming? Na een oproep op onze facebookpagina kregen we volgende reactie van letterenstudent Ernest De Clerck die verwijst naar Return of the real’:

Hier is wat ik weet over de ‘Return of the Real’ (een term uit het gelijknamige boek van Hal Foster uit 1996). Het gaat om een beweging (geen vaste groepering of school!), een soort trend, die waargenomen werd (en wordt) na de hoogdagen van het postmodernisme (jaren 70-80 en begin 90). Thomas Vaessens noemt het in ‘De Revanche van de Roman’ “urgente literatuur”. Het is geen antwoord op het postmodernisme (van bijvoorbeeld Marjolijn Februari, Pfeijffer, Louis Ferron, etc) maar zet zich daar wel tegen af. Nadat het postmodernisme de roman dood verklaard heeft, brengen deze “urgente” romans literatuur terug naar de mens en diens leven. Daarbij is een hernieuwd sociaal engagement een duidelijk kenmerk. Een voorbeeld van een auteur die een duidelijke omslag gemaakt heeft is Marjolijn (nu Maxim) Februari die in de jaren tachtig ‘Zonen van het Uitzicht’ schreef, een typisch postmoderne roman, en in 2007 met ‘De Literaire kring’ op de proppen kwam. In die laatste roman is het postmoderne aspect duidelijk in veel mildere vorm aanwezig en zien we ook dat sociale engagement opduiken (cf. http://www.librisliteratuurprijs.nl/2008/februari). Andere voorbeelden van ’the return of the real’ zijn zeker ook de oproep van Ton Anbeek om meer ‘straatrumoer’ in de Nederlandstalige roman en het recente ‘Gelukkige Slaven’ van Tom Lanoye (http://www.librisliteratuurprijs.nl/2014/lanoye).
Al wat ik hier geschreven heb, heb ik rechtstreeks en onrechtstreeks van professor Bart Vervaeck van de KU Leuven geleerd. Ik ben slechts een kanaal met ruis!

Credits to professor Vervaeck! Maar los daarvan een interessante opmaat die vraagt naar meer. Wat beweegt de jonge schrijver vandaag? Deus Ex Machina likes to know.

Foto: Suzanne Grotenhuis, Zwarte Woud forever

Mustafa Stitou, ‘Er is geen god, er is geen regisseur…’

Er is geen God,
er is geen regisseur,
er is geen dirigent.

Als een dode in zijn graf is gelegd
en de begrafenisgangers zich verwijderen
hoort hij het gedreun van hun sandalen.

De wereld gebeurt zelf,
het toneelstuk speelt zelf,
het orkest speelt zelf

Dan komen er twee engelen bij hem
die hem overeind laten zitten en hem vragen:
Wat heb je altijd over die man, over Mohammed, gezegd?

en als iemand
een viool ontglipt
en het hart stokt

Was de dode een gelovige, antwoordt hij:
Ik getuig dat hij de gezant van God is.
Dan wordt er tegen hem gezegd: Kijk,

ontmoeten de mens en de dood
elkaar nooit – achter het glas
is er niets, gene zijde is een spiegel

daar is je plaats in de hel, maar voor jou
heeft God die verruild voor een plaats in het paradijs.
De dode zal beide plaatsen kunnen zien.

waaruit mijn eigen angst me
met grote ogen aankijkt
en achter deze angst,

Men zegt dat zijn graf zeventig el ruimer wordt
gemaakt en gevuld met groene planten tot de dag
dat de doden worden opgewekt.

als je maar zorgvuldig kijkt,
zijn gras en appelbomen en een zonnebloem
die zich langzaam naar de zon keert

zonder God, regisseur, dirigent.

©Mustafa Stitou

Begeleidende tekst van Mustafa Stitou:

De tekst die ik heb ´geschreven´ is (ik noem het maar even) een duet. Ik heb gebruik gemaakt van een titelloos gedicht van Jaan  Kaplinski, vertaald uit het Ests door Kulli Prosa. Het staat in De bronmeester van Veskimoisa (Plantage, 1993). Ik heb dit gedicht, dat oorspronkelijk geen witregels heeft, verdeeld in drieregelige strofen en een geïsoleerde slotregel. De gecursiveerde regels vormen een bewerking (ook drieregelige strofen, hier en daar een woord geschrapt) van een overlevering uit de Hadith, die als volgt begint: ´Katada levert over van Anas ibn Malik: De Profeet heeft gezegd´ en dan volgt, in proza, de overlevering die ik, zoals gezegd, in licht bewerkte vorm tussen de regels van Kaplinski heb gevoegd. De Hadith is de verzameling overleveringen over uitspraken en  handelingen van Mohammed. Voor moslims is de Hadith na of naast de Koran een belangrijke bron van hun religieuze overtuigingen en praktijk.De overlevering die ik heb gebruikt, heb ik geput uit Leidraad voor het leven, een selectie uit de Hadith, samengesteld door Wim Raven (Bulaaq, 1995). Waarom ik deze teksten heb geselecteerd en met elkaar gecombineerd? Vanwege het veelzeggende  contrast, denk ik, tussen beide (ik noem het maar even) wereldbeelden die uit de gedichten spreken. Het ene gaat uit van God, gezant en hiernamaals, het andere van een op z´n minst opmerkelijk idyllisch universum ´zonder God´… Maar de lezer moet natuurlijk zelf bepalen wat dit ´gedicht´ te denken geeft.

Uit het themanummer ‘Open source en sampling’ – Deus Ex Machina nr 122 – 2007

Nieuwe rubriek op Ooteoote: De Regels

Na 18 delen, 12 bladzijden vol begenadigd gelul kan hij nog de gedachte niet verdragen dat hij zijn lezer aan de stilte moet overgeven. Hij roept het hem toe, ‘Ga niet weg! Verlaat mij niet! Ga niet naar de stilte, die kijkt toch alleen maar naar zijn eigen kont.’

Han van ver Vegt over een regel uit ‘Vluchtautogedichten van Maarten van der Graaff.  Elke week onderzoekt Han van der Vegt  de geschreven en ongeschreven regels van de Nederlandse poëzie onderzoekt op Ooteoote.

Foto: Judith Dekker

Laurence Vielle, ‘Zonder-sans’

Op de openingsavond van Felix Poetry Festival 2014 bracht de Brusselse dichteres Laurence Vielle haar ‘Lettre aux Flamands (Belgique)’

« ZONDER-SANS »

ALORS  alors  
il y a à Bruxelles  
la journée sans voitures
et la ville la ville respire, respire,  
Ah ça se sent ça oui
que les routes ont perdu leurs voitures
Ça marche dans les rues
ça roule à bicyclettes
ça fleurit les poumons
Et je propose aussi  
je propose au roi aux ministres aux flamands aux francophones aux
multiphones aux enfants aux vieillards aux braillards aux plantes et
aux animaux,  
aux poussières aux brindilles aux étoiles à tout le monde  
je propose oh oui pour commencer  
je propose une journée sans paroles
Tu sais c’est une journée extraordinaire
on se serre les mains on s’accole les épaules
on s’envoie de la lumière avec les pupilles
on invente une langue une langue pour les paupières
et on entend les sons fantastiques  
qui couraient incognito dans la ville
Je propose je nous propose
ce qui peut nous relier
au-delà de nos langues
de nos bibliothèques coupées en deux
de nos forces économiques
de nos dépressions psychiques
Je propose la journée sans barrières linguistiques
Si on veut dans celle-là, on parle avec les mains
Et puis et puis la journée sans papiers
Les contrôleurs de nos identités
peuvent juste aller se rhabiller !
On organise le grand autodafé
de nos vies cartonnées !
Et si tu veux si tu veux,
ce jour-là tu changes de prénom  
et tu t’appelles Abdel Loubna  Alfred Peter Pol Lena  
Marieke Josette Marilou Gabriel Nicole ou Frida
Yacinthe Rose Piment Rénilda Poivre et Tarattatatatatata  
et même Bruno Simon Lola ou Le chat
Je dis aussi qu’il y a la journée sans ordi  
sans pc sans mémoire artificielle
Nous partons tous à la mer, de préférence à pied  
nous marchons de Lasne près de Bruxelles  
jusqu’au Coq du plat pays
Nos regards assoiffés se jettent dans l’horizon
Au retour nous marchons du Coq à Lasne en riant  
et nous sautons allégrement d’un vocable à un autre  
goeindag bonjour ik ben heureux je suis geluk
Et une journée sans gordel autour de Bruxelles  
Un seul gordel immense de Bruges à Arlon
et de Liège-Luik à Mons-Bergen    
et les cyclistes parlent un nouveau pidgin qui mêle toutes nos langues
Une journée sans comon, une journée sans fédéralisme,  
une journée sans avion  
ni sur Bruxelles ni sur la Flandres  
et puis après, l’aéroport de Zaventem  
posé sur une plaque à roulettes,  
on le pousse à bras le corps  
pour qu’il lance ses moteurs  
de Tremelo de Tourines  
de Rotselaar  de Custinne
de Resteigne ou de Zottegem  
Et puis aussi la journée sans clefs zonder sleutels
et toutes les portes sont ouvertes
battements d’ailes sur les trottoirs de Brussel
Et la journée sans toit
On tend des grandes toiles  
En-dessous, on sirote le thé
et les sans-abris et les munis de maisons
se confondent s’asseyent papotent
babellers sur les voetpadden  
Et je dis je dis aussi
qu’y a la journée sans-façon et sans cérémonie
de dag zonder partij sans-parti pris
et la journée sans faim la journée zonder einde
la journée sans fumée la journée sans pépin
la journée zonder familie en de dag zonder électrique
les étoiles scintillent dans la nuit
elles sont nos lumières ultra-publiques
Et la journée zonder schoenen
Celle-là ah celle là
elle est terrible cette journée-là
Tous les pieds délivrés galopent sur les pavés
une horde de va-nu-pieds déferle sur Bruxelles
En de dag sans drapeau sans coq et sans lion  
une pluie d’iris tombe sur la Belgique
La journée sans frontière la journée sans-souci  
La journée sans arrière-pensées la journée sans-le-sou  
on donne on échange on troque nos brols    
La journée sans vitesse et toutes nos guibolles  
au rythme des boiteux des enfants des tortues
La journée zonder la journée sans sans sans sans sans  
Et c’est beau c’est beau vraiment
tous ces jours qui se lèvent quand se finit la nuit
Et celui-ci, juste maintenant  
avec ma langue qui pourrait égrener  
des journées zonder jusqu’à la nuit
Et si un tremblement sismique
au milieu du pays
venait tout bouleverser ?
Ça précipiterait sans doute  
le débat linguistique
Je ne sais trop où s’ouvrirait la terre
je tomberais en bas au creux de l’univers
sans envie de choisir.
J’aime tant nos accents
les noms des rues se chantent en multilingues
et mon âme s’abreuve de tous les paysages
Une lettre aux flamands ?
J’ai le cœur à Bruxelles
les pieds en Wallonie
les cheveux en flandronie
Je parle francophone  
et mon sang coule 3/4 flamand
Allez allez allez, je me tais maintenant
Une envie me traverse, celle de faire avec.
Je vous salue, flandriens !
  

© Laurence Vielle

Foto: Judith Dekker

Laurence vielle

Saïd Ounous, ‘Een niet geheim pamflet tegen de globalisering’

Op de openingsdag van het Felix Poetry Festival 2014 las de Marokkaanse dichter Saïd Ounous dit gedicht voor:


Een niet geheim pamflet tegen de globalisering

Lang leve de vlinders!
Om hun vleugels, elke lente, te fladderen!

Lang leve de dolfijnen!
Die de oceaan bewaken en de continenten doorreizen.

Lang leve de vissen!
De vissen van onze kusten,
die in het noordelijk land verloren gaan!

Lang leve de bomen!
Met hun takken,
die in Gods hemel ophangen!

Lang leve de paarden!
De eerste afstand van de mens,
en zijn oude Troje!

Lang leve de katten!
Opdat we onze dromen,
in hun bont verbergen.

Lang leve de honden!
Onze eerste vrienden,
en eerste geblaf.

Lang leve de apen!
Onze verdwenen dynastie!

Lang leve de wolven!
Het geblaf van de berg, het lopen van de vallei.

Lang leve de slangen!
Het tegengif van de eerste schok.

Lang leve de velden!
Het brood van het pure goud.

Lang leve de rivieren!
Het hele leven!

Lang leve de muziek!
De grote uitvinding van de geest.

Lang leve het boek!
De grote overleveraar van de eeuwigheid.

**********

Weg met het geld!
Onze vervreemding onder de wezens.

Weg met de orde!
De orde van de éne rij!

Weg met het metaal!
De moordenaar van de geest, de doder van de lucht!

Weg met de olie!
Onze onechte, tijdelijke rijkdom.

Weg met het cement!
De gewapende stof van de illusie.

Weg met de wapens!
De schande van de hele mensheid.

Weg met de multinationals!
Het bloeden van de aarde,
de oorzaak van de blijvende ongeschiktheid!

Weg met de machine!
Het scherpe mes van de aderen!

Weg met de telefoonlijnen!
De koorden van de snelle zelfmoord!

Weg met de media!
De gevangenis van het nieuwe tijdperk!

Weg met de computers!
De behuizing van de spionagechips!

Weg met de programma’s van MS Windows!
De snelle besmetting met psychose en schizofrenie!

Weg met de wereld,
die een klein dorp is!

Weg met de leugen,
die globalisering is genaamd!
Weg! Weg! Weg!

Lang leve de scheppende hand,
de creatieve hand,
de denkende hand,
die altijd zo  geheven is!

© Said Ounous
Vertaling Frank De Vos

 

سعيد أنوس

منشور غير سرّي ضد العولمة

عاشت الفراشات
ترفرف أجنحتها كل ربيع
عاشت الدلافين
حارسة المحيط وعابرة القارات.
عاشت الأسماك..
أسماك شواطئنا
الضائعة في يابسة الشمال.
عاشت الأشجار
بأغصانها العالقة في سماء الله.
عاشت الخيول
مسافة الإنسان الأولى
وطروادته القديمة.
عاشت القطط
نخبئ أحلامنا في فرائها.
عاشت الكلاب
صداقتُنا ونباحُنا الأول.
عاشت القردة
سلالتُنا المنقرضة.
عاشت الذئاب
عواء الجبل وركض السهل.
عاشت الثعابين
ترياق الصدمة الأولى.
عاشت الحقول
خبز الذهب الخالص.
عاشت الأنهار
الحياة كلها.
عاشت الموسيقى
اختراع الروح الكبير.
عاش الكتاب
رواية الأبدية العظيم.
………………………..
…………………………
يسقط المال
اغترابنا بين الكائنات.
يسقط النظام
نظام الصف الواحد.
يسقط المعدن
قاتل الروح ومبيد الهواء.
يسقط النفط
ثراؤنا الزائف إلى حين….
يسقط الإسمنت
غبار الوهم المسلح.
يسقط السلاح
عار الإنسانية جمعاء.
تسقط الشركات الكبرى
نزيف دم الأرض.
تسقط الأبناك
صانعة العاهات المستديمة.
تسقط الآلة
سكين الأوردة الحادة.
تسقط خيوط الهاتف
حبال الانتحار السريع.
تسقط وسائل الإعلام
سجون العصر الجديد.
تسقط شاشات الكمبيوتر
مستودع رقائق التجسس.
تسقط برامج الـ WINDOWS
الإصابة السريعة بالذهان والشيزوفرينيا.
يسقط العالم
– قرية صغيرة –
أكذوبة اِسمها العولمة.
تسقط… يسقط… تسقط.
عاشت… عاش… عاشت.
عاشت اليد الصانعة، الماهرة، المفكرة
 المرفوعة دائما هكذا:

Nieuwe nummers Deus Ex Machina exclusief op FELIX POETRY FESTIVAL

DVD_Filmpoem AlbumDEM n°148 en n°149 exclusief op FELIX POETRY FESTIVAL

Van 11 tot en met 14 juni vindt in het Felixpakhuis in Antwerpen het zesde Felix Poetry Festival plaats. Op dat festival wordt u ondergedompeld in verschillende vormen van poëzie. Geen betere plek dan dit festival om de nieuwste nummers van Deus Ex Machina voor te stellen. Deus Ex Machina is immers niet alleen literatuur, Deus Ex Machina is ook film en muziek!

U kan op 11 juni ‘het beste van België’ ontdekken (met o.a. Charles Ducal en Laurence Vielle), 12 juni staat in het teken van Poetry International (met o.a. Ann Jäderlund en Mustafa Stitou), op 13 juni vinden er gratis poëzieconcerten plaats en wordt ons Burroughsnummer met de bijbehorende single van Central feat. Rudy Trouvé voorgesteld.

Op 14 juni om staat filmpoëzie in de kijker en gaat in het Felixpakhuis om 12u ons Filmpoem Album (met nieuwe filmpoems van o.a. Erik Lindner, Geert Buelens en Inge Braeckman) in première.

Onze nieuwe nummers zijn daarom gedurende het festival te verkrijgen. Als abonnee kan u onze Burroughsplaat verkrijgen voor 7 euro of gratis als u een nieuwe abonnee kan aanbrengen.

Bovendien is het festival gratis voor abonnees van Deus ex Machina! Als u wilt langskomen op 11 of 12 juni dient u wel te reserveren via boekenstad@stad.antwerpen.be. De presentaties op 13 en 14 juni zijn vrij toegankelijk zonder reserveren. Wij hopen u daar te zien!

Meer informatie over Felix Poetry Festival vindt u hier

Nieuw! DEM n° 148 William S. Burroughs + VINYL SINGLE CENTRAL

DEM_148_Burroughs_Cover_V2bMake it happen

Op 5 februari 1914 was het 100 jaar geleden dat William S. Burroughs werd geboren. Een uitgelezen moment vond de redactie van Deus ex Machina om stil te staan bij de literaire nalatenschap en bij de invloed die deze cultauteur vandaag nog altijd heeft op schrijvers en kunstenaars.

Ted Morgan begint Literary Outlaw, zijn lijvige biografie van William S. Burroughs, met de thuiskomst van de auteur na een bijeenkomst waarop hij gelauwerd werd. Tegen zijn huisgenoot zegt hij: “Ze hebben er nog steeds geen snars van begrepen.” En met ‘er’ bedoelt hij zichzelf. Burroughs was een enigma. Voor de literaire goegemeente, voor zijn persoonlijke omgeving en evengoed voor zichzelf – getuige de lading psychiaters, psychoanalisten en psychotherapeuten die hij heeft versleten in zijn hallucinante leven.

Ook de vele critici en literatuurwetenschappers die zijn werk hebben beoordeeld, raken er niet uit. ‘Vervelend’, zei Anthony Burgess, ‘Geniaal’, vond Norman Mailer. Wie zijn omvangrijk en verrassend divers oeuvre induikt, kan niet anders dan onder de indruk geraken van zo’n bezeten en eigenzinnig schrijverschap. Want al lijkt een deel misschien gedateerd, slordig of al te hermetisch, veel is zondermeer fascinerend, verontrustend, geestig, blijkt visionair en stemt nog altijd tot nadenken.

Met dit nummer levert Deus ex Machina een bescheiden bijdrage aan de nog altijd groeiende bibliotheek van Burroughsstudies. En met de publicatie van een stukje overgeleverde tekst dat deel had moeten uitmaken van Naked Lunch voeden we met plezier de ‘Burroughsmania’. Hans Plomp en Eddie Woods leveren dan weer persoonlijke en heuse eerstehands getuigenissen over Burroughs. Y.J. Posthuma maakt in haar essay duidelijk dat de cut-up techniek veel meer is dan een gimmick. Dennis de Roover voegt het woord bij de bloederige daden in Burroughs’ teksten. Michaël Brijs zoekt en vindt Beat vrouwen. Max Moragie legt verbanden tussen Burroughs’ befaamde concept ‘Algebra of need’ en Philip K. Dicks sciencefictionboek A Scanner Darkly. Dennis Gaens ziet Burroughs overal en probeert zijn fascinatie te verklaren. Tenslotte laten we de auteur zelf ook aan het woord. Dirk-Jan Arensman vertaalde voor het eerst The Limits of Control, een essay uit 1978, dat 36 jaar later razend actueel blijkt te zijn.

De diehard enigmaliefhebbers kunnen gerust zijn. Mochten er over honderd jaar opnieuw themanummers aan Burroughs’ werk gewijd worden dan blijft er meer dan genoeg te ontdekken, duiden en herduiden.

Naast de Burroughsgekte, laten we Charles Ducal aan het woord. Anneleen de Coux interviewt de kersverse Dichter des Vaderlands. En de dichter zelf doet jullie drie gedichten cadeau.

Voor de sterke inzendingen tekenen Joost Decorte, Marjolien Kats, Yorgos Dalman en Rob Van de Zande.

Het beeldmateriaal komt uit het rijke bibliofiele archief van René Francken. Van Sarah-Ann Cousein tonen we verwarrende beelden.

De redactie

 
Het Burrougsnummer wordt vrijdag 13 juni om 19u30 tijdens het Felix Poetry Festival voorgesteld in het Felixpakhuis met gratis concerten van The Valerie Solanas en Central feat. Rudy Trouvé die elk een hommage brengen aan The Beat Generation. Info
 
Verkoopprijs: 8 EUR. Vanaf 1 juli in de boekhandel. 
 
LP7-_a_alt2-1EXCLUSIEF: 7″ VINYL SINGLE CENTRAL met een Burroughs-hommage

Central feat. Rudy Trouve, Jelle Jespers & Michiel Thijs

Samen met het Burroughs verjaardagsnummer brengt DEM een exclusieve vinyl single uit van Central, de gelegeheidsformatie rond Rudy Trouvé (zie dEUS, Dead Man Ray en Kiss My Jazz), Jelle Jespers (de ontwerper van DEM!) en drummer Michiel Thijs. Central maakte voor het Beat!-project van Demian en ABC2004 in 2005 een muzikale collage rond William Burroughs. DEM brengt nu voor het eerst drie opnames uit van hun Burroughs-sessie. 

U kan de plaat aanschaffen voor  6 €, of – in combinatie met het Burroughsnummer – voor 15 euro.

Wie zelf een nieuwe abonnee kan aanbrengen krijgt de plaat gratis.
Word nu zelf abonnee van DEUS EX MACHINA! Een standaardabonnement kost 30 euro. Leerkrachten betalen 24 euro en studenten 15 euro.

De single is online te bestellen en is vanaf 1 juli beschikbaar.